Gmina Belsk Duży, oficjalny serwis informacyjny

Dwór powstał ok. 1840 roku, dobudowany do starszego parterowego dworu, zniszczonego w czasie I wojny światowej. W początkach XIX w. folwark był własnością wychowanki Izabeli z Flamingów Czartoryskiej, Justyny Jastrzębiec Święcickiej, która w 1790 roku wyszła za mąż za wdowca, Michała Ambrożego Józefa Korwin Kochanowskiego (1757-1832), podwojewodziego radomskiego, posła na Sejm Wielki, Królewskiego szambelana, potomka Kacpra, brata Jana, wybitnego poety, autora m.in. Trenów i Odprawy posłów greckich. Po śmierci córki, Katarzyny z 1870 roku, Justyna Kochanowska dobra wilczogórskie zapisała Juliannie, zapewne w związku z jej zamążpójściem za Leona Dembowskiego h. Jelita (1789-1878), prawnika i znanego później współpracownika księcia Adama Czartoryskiego i pamiętnikopisarza. Julianna Dembowska w kwietniu 1819 roku dobra odsprzedała swojemu ojcu, M.A. Korwin Kochanowskiemu, od 1817 roku senatorowi-kasztelanowi, który stał sie ich wyłącznym właścicielem. Po jego śmierci (17.02.1832 w Warszawie) i po pochówku w kolumbarium na cmentarzu w Belsku Dużym, majątek wilczogórski odziedziczyły jego wnuki Edward Dembowski (1822-1846) znany filozof, krytyk literacki i działacz społeczny oraz Laura Kajetanowa Suffczyńska (do 1847), córki Franciszki i generała Henryka Kamieńskiego oraz jej brat, Henryk Mikołaj Kamieński (1813-1866), uczestnik powstania w 1830 roku, znany filozof, pisarz polityczny publikujący pod pseudonimem Filaret Prawdowski.

W pierwszym trzydziestoleciu XIX wieku właściciele i współwłaściciele majątku Wilczogóra nie mieszkali w nim na stałe, traktując go jako źródło dochodu.

W 1838 roku majętność nabył na publicznej licytacji Władysław Miniewski (1793-1865), były referendarz stanu w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu, poeta, dramatopisarz, krytyk literacki, tłumacz, który zapewne wybudował późnoklasycystyczny dwór. Przez 16 lat (od 1848) był sędzią powiatu czerskiego, a od 1854 - członkiem Rady Opiekuńczej Szpitala św. Piotra w Grójcu. W Wilczogórze napisał co najmniej 11 wierszy, z których w jednym (Dzień 9 po urodzeniu Józia) przedstawił piękno wsi (Strofy o Grójeckiem). W niej też urodził się syn Władysława Józef Miniewski (1841-1926), uczestnik powstania w 1863 roku, pamiętnikarz i publicysta. Prawdopodobnie około 1840 Władysław Miniewski wybudował zachowaną do dziś piętrową część dworu.

W latach 1862-1879 dobrami Wilczogóra gospodarował Ireneusz Radyszkiewicz, a następnie wdowa po nim Karolina z Miniewskich, która w 1885 sprzedała je Władysławowi Wołowskiemu. Od 1909 właścicielem dworku został Stefan Bolesław Otto. Podczas I Wojny Światowej dwór został zniszczony, do dziś zachował się tylko zdewastowany fragment. W okresie międzywojennym należał on do Wojciecha i Marianny Durajów. Po drugiej wojnie światowej znajdowała się tam publiczna jednoklasowa szkoła elementarna, potem mieszkali tam nauczyciele i pracownicy szkół gminy Belsk. Obecnie stanowi własność Stanisława i Anny Durajów.

Zachowany budynek ma kształt zbliżony do kwadratu, jego trzy elewacje mają pośrodku ryzality. Nie istniejący już fragment dworu, zapewne starszy przylegał do niego od zachodu.